Tradicionalne rodne uloge, prema kojima se od muškaraca očekivalo da obezbijede finansijsku sigurnost, dok su žene bile zadužene za dom i emotivnu podršku, decenijama su oblikovale partnerske odnose. Međutim, savremena istraživanja ukazuju na promjenu vrijednosti koje pojedinci traže u partnerstvu.
Nova studija objavljena u časopisu SAGE Journals: Evolutionary Psychology, koju su sproveli istraživači iz Poljske i Italije, analizirala je međuljudsku dinamiku 148 heteroseksualnih parova. Rezultati ukazuju da osobine poput ljubaznosti, ljutnje i inteligencije značajno utiču ne samo na prvobitnu privlačnost, već i na dugoročno zadovoljstvo u vezi.
Istraživači ističu da su i muškarci i žene ljubaznost prepoznali kao najpoželjniju osobinu potencijalnog partnera, s tim što žene tu osobinu češće povezuju i s inteligencijom. Studija pokazuje da žene inteligenciju kod partnera cijene više nego muškarci kod svojih partnerki, te da su sklonije da ljubazne muškarce doživljavaju kao kognitivno sposobnije. Suprotno tome, ljutnja kod muškaraca često se povezuje s nižim nivoom percipirane inteligencije, što direktno utiče na opšte zadovoljstvo u partnerskom odnosu.
Ovi nalazi iznenadili su autore istraživanja, koji su pretpostavljali da bi mogla postojati određena suprotnost između ljubaznosti i kompetencije. Ipak, zaključili su da kombinacija saosjećanja i kompetentnosti predstavlja ravnotežu koja doprinosi zdravijim i kvalitetnijim vezama.
Dodatnu potvrdu ovim nalazima pruža i ranija studija iz 2019. godine, objavljena u časopisu Intelligence, koja ukazuje na pozitivnu korelaciju između prosocijalnog ponašanja – kao što su empatija i razumijevanje – i kognitivnih sposobnosti. To znači da emocionalna inteligencija može biti znak i racionalne, odnosno urođene inteligencije.
Zaključak istraživača je da savremeno partnerstvo više ne zahtijeva izbor između emocionalne topline i intelektualne snage. Ljubaznost, u kombinaciji s inteligencijom, ne samo da poboljšava privlačnost, već predstavlja osnovu za kvalitetnu i stabilnu vezu.
